Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΔΙΑ

Δε χτίζονται οι λέξεις
Και δε σηκώνουν τείχη περιθωρίου
Δε μεταλλάσσονται ωσάν εργαλεία
Αθλίων σε λόγο δυναστικό
Δεν υπηρετούν αφοριστικούς
Νόμους και αιχμαλωσίες ψυχών
Δεν υπακούουν έκνομους
Της ανθρώπινης υπόστασης
Δε θανατώνονται από σφαίρες
Οι λέξεις είναι κλειδιά
Έστω και σκουριασμένα
Που ξεκλειδώνουν καρδιές
Από το ορφάνεμα του φωτός.  

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

ΔΙΑΠΑΣΩΝ

Όταν ανοίξεις την καρδιά σου
Στη  διαπασών τότε μόνο
Θα τη λυτρώσεις από τα τείχη
Που ανύψωσες και την έχεις
Φυλακίσει.

Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

ΠΕΡΠΑΤΗΣΕ


Περπάτησε, περπάτησε και ξέσπασε
Πάλεψε με τους εφιάλτες του
Αφήνοντας σημάδια ανοιχτών λογαριασμών
Στα πεζοδρόμια και σε παγκάκια της ακτής
Μετά έριξε τη μοναξιά στην τσέπη του
Και την κέρασε χύμα αναμνήσεις
Για να καίγεται μες στην ερημιά της
Ξερίζωσε συνήθειες του χθες
Ξέσπασε, περπάτησε, περπάτησε χιλιόμετρα καθώς
Ο άνεμος έψαχνε συνομιλητή αγριεύοντας κι αυτός
Αρνήθηκε πεισματικά να συμπράξει
Και με υπερηφάνεια.
 
Αργότερα αρκετά κουρασμένος και με βήμα
Γερόλυκου  γύρισε σπίτι του
Φόρεσε μια παγωμένη συνειδητοποίηση
Κι έπεσε να κοιμηθεί
Αύριο πάλι και ποιος να ξέρει
Ίσως διαβάσουν τις παλινωδίες του
Στα αυτοκόλλητα των κλειδαράδων
Σε στύλους της ΔΕΗ και στους κάδους
Των απορριμμάτων.

ΠΡΩΤΑ ΕΣΕΝΑ

Σπάσε το φως σου σε κομμάτια
Και στα συντρίμμια του περπάτησε
Να μάθεις πρώτα εσένα
Με τα έργα και τις πράξεις σου
Κι ύστερα πάρε το βλέμμα σου
Στις φούχτες σου να δεις το ζύγι
Που βάρυνε κι αν σάρωσε τυφώνες
Σε τούτο δω τον κόσμο
Της μνησικακίας γέννημα κι αν πάλεψες
Και τον έκανες λιγότερο άδικο.

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ

Έχουν κόστος και τα όνειρα
Κι ας φαίνονται ακίνδυνα
Κάποτε θα σε βρουν σε μια
Αφύλακτη διάβαση του είναι σου
Και θα σου ζητήσουν τιμολόγια
Του παρόντος και του μέλλοντος
Και ουαί κι αλίμονο αν δεν έχεις
Παραστατικά ψυχικής επάρκειας
Κι ανθοφορίας σ’ κείνη  
Την αδυσώπητη “Ώρα”
Των  απολογισμών.