Σάββατο 31 Μαΐου 2014

ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ


Το κύμα σπάει στο ράμφος του γλάρου και
Τους ολόγυμνους πόθους τους ντύνει η αρμύρα,
Ο πάνδημος νόστος σκλαβώνει το φως
Ως άλλος δεσμώτης μιας άμαθης θλίψης
Και  συνδράμει σε επίπλαστες μέρες,
Σε σώματα τυλιγμένα με άγραφες σελίδες,
Σε νύχτες που τις έντυσαν τα γκράφιτι των δρόμων,
Σε χνώτα άμετρων βίων και σε διαδρομές
Μ’ ετικέτες στοιχειωμένων ωρών
Σκορπώντας,  τους εκστασιασμούς της φυγόκεντρης
Παρουσίας του, όπως σέρνει τη μνήμη
Αποκαμωμένη πίσω, ανοίγοντας
Μια δίοδο στα μετόπισθεν του κόσμου.

Μ’ ένα τσιγάρο ξενυχτά στις στάχτες
Ψάχνει τη λήθη μοιράζοντας πρόστιμα καρδιάς
Στους μεταπράτες συλλογισμούς.

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ

Πάλι φωνασκούν τα χρώματα στις σκιάσεις της μνήμης
Αναρτώντας την ετυμηγορία του χρόνου άχρονου
Στις εκβολές των δακρύων και στρατολογούν
Ταξιδευτές μυημένους σε δρομολόγια χωρίς προορισμό.

Σάββατο 17 Μαΐου 2014

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

Υπάρχει σκάλα προς τα ουράνια
Αρκεί να έχεις χρόνια ροζιασμένα
Ώστε να την ανέβεις
Και μια μποτίλια με θάλασσα
Φουρτουνιασμένη πίνοντας,
Καθώς θα τραβάς
Για το μεγάλο ταξίδι εντός σου.

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

ΤΟ ΜΠΛΟΥΖ ΤΗΣ ΟΥΤΟΠΙΑΣ

Με τον εαυτό σου μάχεσαι
Μη το ξεχνάς κι όταν φιλιώνεις
Μαζί του για λίγο, χορεύετε ξανά
Το μπλουζ της ουτοπίας.