είδα τον άνεμο
από το μισάνοιχτο παραθύρι μου,
κι άκουσα το φως
της απόμακρης χαραυγής
μαζί να με καλούν
σήκω μου είπαν, μόλις και προλαβαίνεις
να σπείρεις άστρα στις αυλές του κόσμου,
για να θερίσουν ουρανούς
τα πεινασμένα παιδιά το πρωί
τ' αποθέματα της αγάπης τελειώνουν,
τρέξε, το φεγγάρι και μόνο
δε θα προκάνει να ταΐσει
τόσους απελπισμένους
από το μισάνοιχτο παραθύρι μου,
κι άκουσα το φως
της απόμακρης χαραυγής
μαζί να με καλούν
σήκω μου είπαν, μόλις και προλαβαίνεις
να σπείρεις άστρα στις αυλές του κόσμου,
για να θερίσουν ουρανούς
τα πεινασμένα παιδιά το πρωί
τ' αποθέματα της αγάπης τελειώνουν,
τρέξε, το φεγγάρι και μόνο
δε θα προκάνει να ταΐσει
τόσους απελπισμένους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου