ΥΒΡΙΣ

 

Σε τύμβο τροπαίων μια πεταλούδα

 – μετεμψύχωση ιέρειας στην Καλκούτα –
Αναλήφθηκε στο όλον, ενώ την ίδια στιγμή,
Μέγας τυφώνας ξερίζωνε από τον χάρτη
Πόλεις, σε παράκτιες περιοχές της άπω ανατολής.
Εγκάθειρκτος συλλέκτης του παράλογου,
Αγνόησε  την εύνοια των Θεών στο πρόσωπό του και,
Κυριευμένος από το θάμβος των χρωμάτων της,
Την θανάτωσε. Όμως το κάρμα της,
Είχε ρίζες θεϊκές από το Θιβέτ, και η ιεροσυλία
Αυτή  εκλήφθηκε ως ύβρις στα ουράνια.
Νύχτες ολάκαιρες διαλαλούσαν τα σημάδια τους
Τ’ άστρα, με τις προφητείες των μάγων
Για  τον επερχόμενο όλεθρο, όπως και
Με το κλάμα των εμβρύων. Μετά τον κατακλυσμό,
Όλα τα ποτάμια έρρεαν με κόκκινα νερά, από αίμα
Υπερούσιο, κι όλοι οι ροδώνες στα περίχωρα
Της πόλης μαράθηκαν –μελανθής ορίζοντας –,
Ενώ τα πουλιά, μετανάστευσαν σε άλλους τόπους
Περίλυπα. Η ύβρις έφερε την ερήμωση, και
Ότι απέμεινε ήταν, σκόνη και πέτρες
Με φλέβες από χρυσάφι. Όμως, όποιος
Τις κρατούσε στη φούχτα του έχανε
Αμέσως τα λογικά του.