ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΑ ΑΠΩΝ

έκανε διαδρομές επί χάρτου
με σφαλιστά παραθυρόφυλλα
καθώς η πένα του βουτηγμένη
στην ερημία του δωματίου του
κατέγραφε τον άφαντο εαυτό του
που χρόνια είχε σβήσει τον οδοδείχτη
του βίου του, και τα μηνύματα
του κόσμου επέστρεφαν ως λάφυρα
ανεπίδοτα στην απουσία,
αναγράφοντάς τον
“ανορθόγραφα απών”
με μία κόκκινη γραμμή -υπογραμμισμένα-
που τέλειωνε στην έξοδο κινδύνου
της ύπαρξης,
όπου ήταν όμως χτισμένη ωσάν
εφτασφράγιστο δρομολόγιο
άνευ επιστροφής