το έδαφος
κάτω
από
τα πέλματά του
παλλόταν
καθώς
εκστασιασμένος
στη ρέμβη
με τη σκιά του
οριοθετούσε
το αθέατο
με ουρανομήκη
μεγέθη
όταν άξαφνα
χάθηκε
στις υψικαμίνους
των ανεκπλήρωτων
οριζόντων των
οι λέξεις
που τον έντυναν
και δέσποζαν
στο ωχρό φως
είχαν ήδη δραπετεύσει
και το σκοτάδι
πάλι επώαζε
αριθμούς
στις καταθέσεις
των μακρόσυρτων
ωρών του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου