ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

τ' άστρα και το ολόγιομο φεγγάρι
στου κήπου το σπιτικό
γιορτάζουν τους πρώτους σπαραγμούς
των νυχτολούλουδων
εκεί απρόσκλητο
το ανυπόμονο αεράκι
αίρει της σάρκας το σύνορο
όσο τα μάτια ψηλαφούν
του ονείρου την ανυπόταχτη παρουσία

θαρρείς και η εξομολόγηση
σε κοινόβιο αισθήσεων
παίρνει άφεση αμαρτιών
καθώς ζυγιάζει
την ανθρώπινη συντριβή
πριν τη θέωσή της