ΞΕΝΙΤΕΜΟΣ

ξενιτεμός να βλέπεις τ' άστρα απ' την πόλη
και το τσιμέντο να στοιχειώνει μαρτυρίες
στων φωτεινών επιγραφών τις εξορίες
κι η λησμονιά να καταπίνει αιθανόλη

οι εποχές να καταγράφουν παρουσίες
με τα κομπιούτερ και με μάτια σιδερένια
η μοναξιά να σε καρφώνει στην κουβέντα
και να ματώνεσαι μ' ανθρώπων απουσίες

μαντατοφόρος ο καιρός με πανοπλία
να τον ακούς και το κεφάλι σου να σκύβεις
και τ'αποθέματα ονείρων σου να κρύβεις
μα κείνος ξέρει να οσφραίνεται τη λεία

σου ξεπουλάνε τη ζωή σου κι όπως τύχει
είσαι λαχνός που σε κληρώνουν και μυραίος
μέσα στον όλεθρο του κόσμου ο τυχαίος
ο σχοινοβάτης που τον κύκλωσαν με τείχη