(έργο του ζωγράφου Νικήτα Φλέσσα)
Επιμετρά ερειπιώνες βίων όπως,αναθυμάται ξεθωριασμένες συνυπάρξεις
ο διθυραμβικός κύκλος του βίου αβίωτου
και μονολόγους αδρανείς των τύψεων.
Ψηλαφεί εντοιχισμένες προσδοκίες
και σκεπάζει τα σημάδια τους
με ανακοινώσεις ματαιώσεων,
σε δρομολόγια απαγορευμένου απόπλου.
Άναρχο εδάφιο παλίμψηστου καιρού
σε μία δέσμη φωτός με σκόνη
επιστρέφει τα μεγέθη ζωών
αίολα καθώς είναι στις μάχες
του αδυσώπητου χρόνου.
Αντίδικο το παρόν ωσάν καταιγίδα
του φώσφορου
κύκλους κυκλώνει – Κύκλωπας –
ως ραψωδός των ανεμολογίων.
Νυκτοπόρος με μειδίαμα σατύρων
και με τη συνωνυμία του έαρος
ευαγγελίζεται ακροάσεις των θνητών
σε τόπους ερέβους όπως σωπαίνει αναπόδεικτο.
3 σχόλια:
Σε τι αχανείς ουρανούς και άπατες θάλασσες μας ταξιδεύει ο λόγος σου, αγαπημένε ποιητή, συνοδοιπόρε των λεξεων...
Γ.Α.Β.
..."Επέστρεφε" έλεγε αλλά που στ' αλήθεια...όλα τούτα δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με το είναι μου...ευελπιστώ κάποτε να μπορέσω να επισκιάσω τη σκιά μου...και μακάρι να έχω κι άλλους αναγνώστες της εσώτερης τρικυμίας μου, όπως εσένα ποιήτρια του πραγματικού χρόνου...
M.K.
i realy like what do you write
and i wish you all the luck and all the best
Δημοσίευση σχολίου