ΑΠΕΤΑΞΑΜΗΝ

“ Έχω αφανίσει παμμέγιστους”
Ψιθύρισε η σκιά του “εσένα θα φοβηθώ!”
Ο Λόγιος ακούγοντάς την
Προχώρησε τοίχο –τοίχο, κι όταν έφτασε
Στην πόρτα του σπιτιού του
Με τρεμάμενο χέρι την ξεκλείδωσε
Αναφωνώντας: “ απεταξάμην τον σατανά”.
Ύστερα άναψε ένα κομμάτι ουρανό
Με αστεροειδή επιφωνήματα
Για να ζεσταθεί, και ξεκίνησε τη γραφή
Στην ασφάλεια  του δωματίου του
Με αποδέχτη τον ουρανομήκη "συν εαυτό του".
Έξω στο δρόμο όμως ένα ακόμα παιδί θα σκότωνε
Η αδιαφορία “του μη συν είναι μας”.