βλέπω καράβι σαν την πρώτη μου φορά
με μάτια πέλαγα πλέω κι εγώ μαζί του
λες και ξεχείλισε μια θάλασσα βαθιά
από τη σκέψη μου και γίνηκα σκαρί του
που θα με πάει θα ‘ναι πάλι μυστικό
κρυφό ταξίδι μες του κόσμου το μαράζι
σ’ αυτούς που χάθηκαν σε πόθο νοητό
σε νύχτα άδεια που τους ντύνει το αγιάζι
βλέπω τ’ ασήμια της καρδιάς στην ξαστεριά
να παραδέρνουν μα να γράφουν τ’ όνομά σου
ποιο κύμα θα ‘ρθει να τα φέρει στη στεριά
για να τα πάρεις να στολίσεις τη ματιά σου
με μάτια πέλαγα πλέω κι εγώ μαζί του
λες και ξεχείλισε μια θάλασσα βαθιά
από τη σκέψη μου και γίνηκα σκαρί του
που θα με πάει θα ‘ναι πάλι μυστικό
κρυφό ταξίδι μες του κόσμου το μαράζι
σ’ αυτούς που χάθηκαν σε πόθο νοητό
σε νύχτα άδεια που τους ντύνει το αγιάζι
βλέπω τ’ ασήμια της καρδιάς στην ξαστεριά
να παραδέρνουν μα να γράφουν τ’ όνομά σου
ποιο κύμα θα ‘ρθει να τα φέρει στη στεριά
για να τα πάρεις να στολίσεις τη ματιά σου
2 σχόλια:
Μαρίνο μου, κάθε φορά που σε διαβάζω ή σε ακούω εντυπωσιάζομαι από τον πλούτο της ψυχής σου.Ο μικρός αναστεναγμός που αφήνω με κάθε τελεία σου, μαρτυράει πως τα λόγια σου αγγίζουν ευαίσθητες χορδές και της δικής μου ψυχής. Συνέχισε το Θείο έργο σου.
Υπέροχε ποιητή της ζωής και των αισθημάτων της... Τα λόγια σου πολύτιμα πετράδια κεντημένα στης καρδιάς και του νου μας τις άκρες...Προορισμός τους η ψυχή ...Μας εκφράζεις.. μας οδηγείς στου πελάγου σου τα καθάρια κύματα... Καλλιτέχνη Εκλεκτέ να είσαι ευλογημένος...
Δημοσίευση σχολίου