ΡΑΓΙΣΜΑ

αποζητώ το θρόισμα της πρώτης μου αμαρτίας
διττό με ανθοφόρισε, και μ' έστεψε θνητό
κι όσο τρυγούσα νόημα με χνώτα απληστίας
στητό το σώμα τσάκιζα σε θραύσμα νοητό

το προσμετρώ το άυλο, τραύμα της αυταπάτης
πολλές φορές με ζόρισε σε άφωτες στιγμές
με της ψυχής το ράγισμα θα γίνω μεταπράτης
σε κείνο που με ρίγησε σε στείρες Κυριακές

να ξεπουλώ στα σύννεφα τις μέρες, λογοκόπους
τα κέρδη μου τ' απόκοσμα ν' ανθίζουν τις ρωγμές
με του χρησμού τ' ασύνδετα να δείχνω στους ανθρώπους
όσα με καταξόδευσαν, σε άπορες στεριές