“Οι άνθρωποι είναι οι πατρίδες”
Μου είπε η φίλη μου η ΜατίναΚαι τότε αυτόματα έπεσαν τα τείχη του κόσμου
Τα σύνορα έγιναν απλώς γραμμές στον χάρτη
Ίσως βέβαια να ήταν μόνο ποτάμια
Φυσικά εμπόδια όπως πέλαγα, θάλασσες
Και κλειδωμένες καρδιές
Ίσως πάλι ο φόβος της αναμέτρησης
Με τους μετανάστες πρωτίστως εαυτούς μας
Που τους αφήνουμε να ξεπαγιάζουν
Έξω από την πόρτα του σπιτιού μας
Επικαλούμενοι συνωστισμό απόψεων
« καλώς ήλθατε αδέλφια το δείπνο είναι έτοιμο»
Ο άσωτος αδελφός ήταν πάντα εδώ
Έβγαλα κλειδιά σε όλους σας
Στην υγειά της Οικουμένης!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου