ΜΗΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙΣ

 

ΜΗΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙΣ
(με το βήμα του τρελού)

παράφραση άλλης κατάστασης

Στις νύχτες των βλεφάρων σου αργοναύτες ομοεθνοί σου τριγυρνάνε
Και στα θολά σου μάτια μια θάλασσα ξεχειλίζει και με παρασύρει στο βυθό της.
Μην επιστρέφεις λοιπόν στο ναυάγιο με τη ρέμβη του τουρίστα,
Ανήλεη ψυχή εκεί το βλέμμα σου μη στρέφεις.
Πέτρωσα βήμα και τραβώ στης ξενιτιάς τα μάκρη.
Την αλισάχνη κατάσαρκα φοράω, ένα σκουριασμένο σώμα έχω για να υπάρξω.
Τώρα τα βράδια ο καιρός σαν ακροβάτης φτερωτός σ’ άδειες ακτές
Μαζί μου αργά κυλάει τρεμίζοντας τη σελήνη.
«Της λησμονιάς τα μυστικά είναι άνθη γυρτά σε αυθαίρετα χρόνια
Κρυφομιλούν μεταξύ τους ταπεινά σ’ εκδρομή με του φευγιού τα κουπόνια».
Όσο χορεύει η βροχή κι ο άνεμος διψάει η στάχτη μέσα στο ποτήρι μου
Θα σπάει κωδικούς,
Βρίζοντας τους θεούς του επίπλαστου που μας θρέφουν με δηλητήριο ελπίδας.
Κοίτα πως με κατέγραψαν σε μακρόσυρτη φωνή του κύματος οι απουσίες
Και σε χάρτες οδικούς, με εξαίσια μυρωδικά και βάγια εσταυρωμένου.
Η λέξη καταδίκη πάντα εγγράφεται στην αφή και ματώνει καθώς σπρώχνεις άλλη μια μέρα.
Βλέπω στα δέκα δάχτυλά μου της ερημιάς την παραφορά να με αποθεώνει αδίστακτα.
Στα ρείθρα θα ξεπέσουν κι απόψε τα χνώτα της συνήθειας και η αγέλη
Με τ’ αδέσποτα σκυλιά θα περιμένουν τον επόμενο θάνατο μιας διαδρομής.
«Τα αποτρόπαια γράφουν οι δρόμοι ιδιόχειρα κρυφακούοντας οδύνες
Με συλλάβανε γι’ αυτό οι μνήμες ως αυτόχειρα».