ΩΔΗ ΣΤΙΣ ΑΠΟΔΗΜΕΣ ΨΥΧΕΣ

Ωδή στις απόδημες ψυχές

(μουσική ΜΚ από το cd “στις παρυφές του ουρανού”)

Πάνω σε τοίχους συνθήματα αφήνεις

Τις νύχτες να σου κάνουν συντροφιά
Σε Ιλλυριούς μεθόριο δανείζεις
Καμένη γη και άπαρτη καρδιά
Και τη ζωή σου σαν ψέμα αποστηθίζεις

Στην κάτω μέρα δηλώθηκες ως χτίστης

Και επιτάσσεις απόδημες ψυχές
Σε άσπρες ώρες παραμυθάς και μύστης
Χωρίς φειδώ μοιράζεις ενοχές
Και οξειδώνεις τα σίδερα που χτίζεις

Κάνεις κοιτώνα τις γειτονιές των πόθων

Το μαύρο άστρο σε ακολουθεί
Κι όλο διψάς στην πλατεία τεθνεώτων
Ηλεκτρική βροχή σ’ ακολουθεί
Ως κλειδοκράτορα όλων των απόντων

Έχεις χαράξει τον ήλιο με το νύχι

Πάνω στα στέκια της συγκομιδής
Κι όλο σηκώνεις τ’ αδιάβατά σου τείχη
Στέρφο το κλάμα στα δίχτυα μας ωδής
Στην Ανθηδώνα  ναυάγησες την τύχη.