ΕΝΣΤΑΝΤΑΝΕ

 

 

Σκεπάζεται  από τον όχλο, η αίγλη

Του ρήτορα στο πλακόστρωτο, πέριξ της ρωμαϊκής αγοράς.
Στο παραπλήσιο καφέ ο Ντάντε, ο Τριστάνος, η Ιζόλδη και η Σαπφώ,
Στήνουν τη θεία κωμωδία στους αρχαίους ερειπιώνες του άχρονου ορατού,
Με κομπάρσους, την πρόστυχη μάζα των διαφημιστών της κατήχησης-
Αυτοί που ακονίζουν το μάτι του πλήθους, μοιράζοντας τρις εις θάνατον.
Τους πρώτους ρόλους θα υποδυθούν φασματικά είδωλα της εταιρίας
Που αναπαράγει συλλογικά ασυνείδητα.
Στοίβα οι ξεθωριασμένες μέρες και οι μηνιαίες εκδόσεις
Του νεκρού θεού - Άδωνη - όπως ξεφυλλίζονται από τον Τειρεσία
Στο  παρακείμενο παλαιοπωλείο κι από μηχανής ενσταντανέ. Ο αγνός ιππότης
Στην επικείμενη στιγμή επιδεικνύει στους περαστικούς τη λόγχη και το κύπελλο
- το Γκραλ- με το αίμα του εσταυρωμένου, εκείνοι απομακρύνονται ξαφνιασμένοι.
Το παρελθόν αφισοκολλείται από το γυμνό παρόν. Το μέλλον κατέγραφε
Τις ημερομηνίες της παράστασης καθώς περνούσε
Ο μεταμεσονύχτιος συρμός και η νύχτα έτριζε τα δόντια της.
Το χρυσό κλωνάρι ποδοπατήθηκε από το αλαλάζον πλήθος και ο χειμώνας
Επέστρεψε στην έρημη χώρα...