Η ΚΡΗΤΗ

Σαν πας σε ξένο τόπο, να χαίρεσαι που
σε πρωτόγνωρους δρόμους θα περπατήσεις.
Μη σε τρομάζει το ταξίδι
και να ξιφομαχείς με της τρικυμίας τις στιγμές,
με θάρρος δίχως λιγοψυχία.


Της ομίχλης οι μορφές θα γίνουν
οι σύντροφοί σου, να τις σεβαστείς,
εκείνες τους οιωνούς θα σου μαθαίνουν.

Ο μίτος της Αριάδνης αχτίδα σου θα γενεί
κι όλο τον κόσμο δύσβατο θε να το βρεις.
Τα υγρά σου μάτια θ’ αντιφεγγίζουν
σε ραγισμένους ορίζοντες
με κατανυκτική ενδοψία.


Nα συναρμολογείς την πορεία σου
ματώνοντας το βλέμμα, για να ξεμάθεις
από τα διαβατά βουνά του νησιού σου.
Το μπάρκο το ορίζει το νερό,
η φωτιά, ο πηλός και η αστραπή
στα πέλματα του ταξιδιώτη,
και σε μυστικές ώρες πλάθουν τα βήματά του. 

Τη νίκη σου με το βοριά
οι λύκοι θα την υμνούν
δείχνοντάς σου τα δόντια τους,
αυτή θα είναι η πληρωμή σου.

Ίσως σου μέλλεται
από τη στάχτη σου να ξαναγεννηθείς
σε ξένο τόπο μόνος κι έρημος,
μη φοβηθείς, του μετανάστη η νέμεσις σ’ ακολουθεί,
σύρε μαζί της το χορό
με το τραγούδι των ανέμων.

Σε βράχο πορφυρό κι ολισθηρό
είναι χτισμένο το παλάτι του πεπρωμένου σου,
με μαλάματα, ζαφείρια και ασήμι.
Σε κρεμαστούς κήπους θα βρεις να συνομιλούν
σοφοί, σειληνοί και μενεστρέλοι μ' εξωτικές ομορφιές.
Κρύβει όμως δράκους μέδουσες κι αρπαχτικά.
Τ’ όνομά σου σε παλίμψηστη στήλη αναγράφεται.
Να μη θαμπωθείς,
ο Τειρεσίας χρόνος πανταχόθεν
σε βλέπει, μην τον αγνοείς.

Στο τέλος του ταξιδιού σου θα τρυγάς σοφία
θρέφοντας τους πρωτόμπαρκους
και η Κρήτη ο  αέναος νόστος  σου.